Οι διαθλαστικές ανωμαλίες περιλαμβάνουν τη μυωπία, την υπερμετρωπία, τον αστιγματισμό και την πρεσβυωπία.
Μπορεί να υπάρχουν μόνες τους ή σε συνδυασμό.
Είναι πολύ συχνές παθήσεις των ματιών.
Όλες προκαλούν θολή όραση είτε για μακριά είτε για κοντά ή και για τα δύο.
Διορθώνονται με:
Οι ασθενείς με μυωπία βλέπουν καθαρά τα κοντινά αντικείμενα αλλά θολά τα μακρινά.
Προκαλείται λόγω του σχετικά μεγάλου μήκους του ματιού.
Το εύρος της ποικίλλει από χαμηλή μέχρι υψηλή.
Όσο μεγαλύτερη μυωπία έχει κανείς τόσο θολότερα είναι τα μακρινά αντικείμενα και τόσο πιο κοντά πρέπει να φέρει τα κοντινά για να τα δει καθαρά.
Στην υπερμετρωπία βλέπεις τα μακρινά αντικείμενα αλλά τα κοντινά είναι θολά.
Προκαλείται λόγω του σχετικά μικρού μήκους του ματιού.
Στον αστιγματισμό η επιφάνεια του ματιού (κερατοειδής) δεν είναι σαν σφαίρα αλλά είναι πιο οβάλ και δεν επιτρέπει στο μάτι να εστιάσει καθαρά.
Ο κερατοειδής είναι η πιο σημαντική διαθλαστική επιφάνεια του ματιού.
Ο αστιγματισμός συνήθως συνοδεύει τη μυωπία ή την υπερμετρωπία, αλλά μπορεί να υπάρχει και μόνοσς του.
Η πρεσβυωπία είναι η απώλεια της ικανότητας να εστιάζεις σε κοντινά αντικείμενα που έρχεται με την πάροδο της ηλικίας, κοντά στην ηλικία των 40-45 ετών.
Τα γράμματα στον κατάλογο είναι πολύ μικρά ή πρέπει να κρατάς την εφημερίδα αρκετά πιο μακριά από ότι συνήθως για να διαβάσεις καθαρά.
Ταυτόχρονα η όρασή σου για τα μακρινά αντικείμενα παραμένει καθαρή.